วันศุกร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ฮ่องกง-มาเก๊า ตอนที่ 1

บันทึกการเดินทาง ฮ่องกง-มาเก๊า ประสบการณ์ที่ยากจะลืม ตอนที่ 1

เริ่มต้นของเื่รื่องนี้คงคล้ายๆหลายๆคนก็คือความน่าสนใจของ โปรฯ 0 บาท แอร์เอเชียนั่นเอง เมื่อ พฤศจิปี'52 ที่ผ่านมาเราเหมือนจะบังเอิญกึ่งตั้งใจหาโปรฯ 0 บาทนี้ แล้วก็คิดว่าอืมมม เราน่าจะลองไป มาเก๊า ดูนะ เหมือนจะน่าสนใจมีอะไรให้เที่ยวเยอะก็ search ดูปรากฏว่า เฮ้ย มีเว้ย 0 บาท ทีนี้ก็วางแผนต่อ เราจะไปกันกี่คนดี หรือจะชวนพวกเพื่อนไปร่วมชะตากรรมการเดินทางครั้งนี้ด้วย สรุปกับนิว แล้วก็บอกว่า ลากพวกมันไปให้หมด ฮ่าๆๆๆ ปัญหาคือ เวลานั้นเป็นเวลาตีสองกว่าๆทำไงดีละเนี่ย จะจองตั๋วก็ต้องมีรายละเอียดเยอะเลย ทั้งหมายเลขบัตรประชาชน ทั้งชื่อ สกุล ที่เป็นภาษาอังกฤษ

แต่ก็นะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วต้องลองดู ก็โทรไปชวนและถามรายละเอียดซะทีเดียวเลย ตอนนั้นนึกถึงไอ้ปูอีกคน ก็เลยให้นิวทำหน้าที่ชวน พี่ต้อย พี่สัน อารี สั้น และ พัชรี ผลตอบรับดีเยี่ยม พวกนั้นไม่ฟังรายละเอียดอื่นใด แค่ถามว่าไปมาเก๊าไหมโปร 0 บาท ทุกคนตอบคำเดียวว่า ไป พร้อมบอกรายละเอียดที่จะขอ แล้วก็ไปนอนต่อ ยกเว้นอารีคนเดียวก็โทรแล้วไม่รับไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ แต่พออารีทราบเรื่องตอนเช้าก็ให้จองเพิ่มโดนทันทีไอ้พวกใจง่ายเอ้ย หารู้ไม่ว่าจะต้องไปเจออะไรต่ออะไร โฮะๆๆๆ อีกทางก็คือไอ้ปู เราก็โทรไปเอง คิดว่ามันคงไม่รับแต่มันดันรับ โฮะๆๆ เสร็จเรา ถามมันว่าจะไปไหมมาเก๊า มันก็สลึมสลือบอก เออไป แล้วก็ถามรายละเอียดมันกะมนัส มันก็ต้องหย่องเบาไปค้นหารายละเอียดมนัส แบบไม่ให้คุณสามีรู้ตัวได้ว่ามันจะแอบจองตั๋วไปเที่ยวกะพวกเรา โฮะๆๆๆ สำหรับอารีจองช้า เลยได้กลับช้ากว่าพวกเราไฟว์นึง สรุปก็เป็นอันเรียบร้อย ผู้ร่วมชะตากรรมทั้งหมด 9 คน เย้ บางคนจะได้ไปต่างประเทศทริปแรก ถึงกับลั่นวาจาว่าจะเก็บเงินสำหรับเที่ยวทริปนี้เดือนละเท่านั้นเท่านี้





วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกต่างคนต่างมีภารกิจมากมาย เงินเก็บที่ว่าจะเก็บก็ไม่ได้เก็บ ใกล้ถึงวันเวลาที่จะเดินทาง เริ่มต้องหาข้อมูลท่องเที่ยว หน้าที่นี้ไอ้ปูรับไปเต็มๆ หาข้อมูลที่เที่ยวที่พัก ลองวางโปรแกรมและค่าใช้จ่ายส่งเมล์มาให้ดู และก็มีทางนิว และพี่ต้อย ที่ช่วยกันหาข้อมูลอื่นๆอีกแรงสองแรงก็ช่วยกันไป ช่วงนี้ก็ได้รับข่าวร้ายจากพัชรีว่าไม่ไปแล้ว โหย อด full team เลย แถมยังมีสั้นที่ยังไม่แน่ไม่นอนกับชีวิต เรื่องที่ต้องลางาน เป็นครูใจแตกหนีเด็กเที่ยว แล้วสั้นนี่จนนาทีสุดท้ายจริงๆถึงรู้ว่าได้ไป ก็โอเคดีใจๆ สรุปว่าเหลือสมาชิกกัน 8 คน รายชื่อดังต่อไปนี้

  • หนึ่ง (เราเอง)
  • นิว
  • ปู
  • มนัส
  • พี่ต้อย
  • พี่สัน
  • เจี๊ยบ (สั้น)
  • อารี

    และก็มี sms มาจากแอร์เอเชียว่ายกเลิกเที่ยวบินของอารี ให้รวมมาเที่ยวเดียวกับเรา เย้ อารีก็ไม่ต้องกลับคนเดียวแล้ว แถมได้นั่งแทนที่พัชรี ไม่ต้องแยกไปนั่งคนเดียว การหาข้อมูลทำอย่างเต็มที่ทุกวันทุกเวลาโดยเฉพาะไอ้ปูแทบไม่ได้ทำงาน 555 ใกล้วันเข้ามาทุกที ต่างคนต่างช่วยกันคิดว่าจะเลือกโรงแรมที่ไหน และก็ช่วยกันคิดว่าต้องเตรียมอะไรไปบ้าง รวมไปถึงชุดกันฝนที่ฝากพี่ต้อยซื้อ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้หยิบออกมาใช้เลย ซึ่งมันหนักมาก เพราะว่าฝนมันไม่ตกตอนเราเที่ยวเลย อีกหนึ่งเรื่องที่ขาดไม่ได้กับคำเรียกร้องของเด็กๆ ว่าอยากไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ฮ่องกง เราก็ต้องหาตั๋วจากเมืองไทยไปเลย เพราะว่ามีขายอยู่ จะได้ไม่ต้องไปยืนต่อคิวยาวๆซื้อที่หน้าดิสนีย์(เค้าว่าอย่างงั้น) ก็หาข้อมูลว่ามีที่ไหนขายตั๋วบ้าง จะเป็นหน้าที่ใครไปไม่ได้นอกจาก ไอ้ปู มันก็จัดการหาและไปรับของจ่ายเงินล่วงหน้าให้เรียบร้อย แต่ตัวมันเองกะสามีมันไม่เข้าด้วย ก็เลยซื้อแค่ 6 ใบ ใบละ 1,470 บาท หน้าตาของตั๋วก็เป็นเยี่ยงนี้


  • และที่ต้องทำอีกอย่างคือเตรียมแลกเงินฮ่องกงไปด้วย เพราะเงินฮ่องกงใช้ได้ทั้งที่ฮ่องกงและมาเก๊า แต่เงินมาเก๊าจะใช้ที่ฮ่องกงไม่ได้ อัตราแลกเปลี่ยนเงินโดยประมาณก็ 4.20 บาท ไทย จะได้ 1 เหรียญฮ่องกง โอ้ววว แลกไปเปไปคนละหมื่น แต่ได้เงินกลับมาน้อยนิด เอาวะเราให้สัญญาว่าจะเที่ยวอย่างประหยัด
    สำหรับโรงแรมที่ฮ่องกง เราเลือกพักที่ Tai san GuestHouse
    สำหรับโรงแรมที่มาเก๊าเราเลือกพักที่ Riviara Hotel (จำชื่อนี้ให้ดี หลังๆมีฮา)

    หลังจากได้ข้อมูลค่อนข้างครบ และเตรียมความพร้อมแล้ว เราก็ได้นัดแนะกันวันวันเดินทาง ว่าจะเจอกันที่สนามบินสุวันนะหะพูหมีเวลาตี 5 กว่าๆ เพราะเครื่องออก 7 โมงกว่าๆ พอถึงวันจริง ได้เวลาออกเดินทางแล้ว เย้ๆ เราก็ออกเดินทางไปสนามบินตามนัด ด้วยรถแท๊กซี่ 2 คัน จากซอยแบริ่ง คันเราก็มี เรา นิว สั้น อีกคันมี อารี พี่ต้อย พี่สัน พวกเราออกจากบ้านกันประมาณตี 5 ครึ่ง ส่วนไอ้ปูบ้าเหอไปถึงสนามบินตั้งแต่ตี 5 แล้ว มันกลัวมากว่าทริปนี้จะล่มอีก 555 แล้วไปถึงก็โทรถามมันว่ารออยู่แถวไหน มันบอกแถวตัว J เราก็เดินไปตรงตัว J ไม่เจอมัน ปรากฏว่าคนละ J หรือ J คนละฝั่งนั่นเอง เริ่มแรกเลยนะเนี่ย ก็เริ่มหลงกันแล้ว จะรอดไหม ติดตามดูกันตอนต่อไป


    ไม่มีความคิดเห็น:

    แสดงความคิดเห็น